Çağdaş veya modern sanat literatüründe-tanımı da düşünüldüğünde-Heykel sanatının örnekler ve düşünceler üzerinden değerlendirilmesi modern üsluplarda kabul gören heykel örnekleri heykel midir değilmidir sorunsalına bir bakış
Citation
Uzun Aydın, D. (2018). Çağdaş veya modern sanat literatüründe-tanımı da düşünüldüğünde-Heykel sanatının örnekler ve düşünceler üzerinden değerlendirilmesi modern üsluplarda kabul gören heykel örnekleri heykel midir değil midir sorunsalına bir bakış. Researcher: Social Science Studies, 6(1), ss.127-147. DOI:http://dx.doi.org/10.18301/rss.545Abstract
Heykel sanatı, çok eski tarihlerden itibaren genellikle, üç boyutlu,
derinliği ve hacmi olan yapıtlar olarak bilinmektedir. Bugünün çağdaş
sanat anlayışı ile değerlendirildiğinde ise, sanatçıların yalnız heykel
sanatı için değil, tüm sanat dalları için hep yeni arayışlar ve farklı
perspektifler oluşturma çabası içerisinde oldukları bilinen bir gerçektir.
Bu sanatsal ve düşünsel arayışın doğal bir sonucu olarak da birçok yeni
sanat akımı veya üslubu ortaya çıkmış ve sanatçılar eserlerinde özgün
ve farklı üsluplar oluşturma çabası içerisinde olmaya başlamışlardır.
Sonuçta da, 20. yüzyılı takiben yeni modern sanat akımlarının isimleri
ile karşı karşıya kalınmıştır. Başta hazır nesne ya da asamblajların
kullanılmasıyla dikkat çeken Dadaizmin ve özellikle de Duchamp’ın
“Pisuvar” eserinin öncü sayılabileceği bu akımlardan bazıları; Pop Art,
Minimalizm, Kavramsal Sanat, Land Art, Performans Sanatı vb. akımlar
olmuştur. Yeni akımların doğması ve gelişmesi sanatın dogmatik bir
sonucu olarak ilerleyen süreçte kendini göstermiştir. Ama bir süre
sonra, gerek kullanılan malzemeler, gerekse sanatçıların üslupları,
heykel sanatının ve heykelin bu sürecin neresinde ve nasıl
konumlanacağı noktasında bir takım anlam karmaşaları oluşmasına
sebep olmuştur. Bu bağlamda özellikle heykel sanatını düşünecek
olursak; bu akımlar içerisinde heykeli nereye oturtabileceğimiz veya bu
eserlere heykel denilip denilemeyeceği noktasında bir takım sorunlar ve
sanatsal anlam karmaşaları oluşmaya başlamıştır. Heykel Sanatında,
sanatın doğal gelişim ve değişim süreçlerinin oluşturmuş olduğu bu
sanatsal karmaşaların doğal bir sonucu olarak bu sorunsalları analiz
etmek, derinleştirmek ve çözümleyebilmek adına, kimi isimlerin
düşüncelerine de yer vererek eser örnekleriyle birlikte bir cevap
bulmaya çalışılmıştır. Sculpture is generally known as three- dimesional pieces with depth
and volume since the very old or early ages. It’s a known fact that artists
are always in search of new things and in struggle for forming new
perspectives not only for sculpture but also for all art forms, when
considered with todays modern sense of art. Many new art movements
or styles were emerged as a natural result of this artistic and intellectual
pursuit and artists started to be need of more different and distinctive
styles in their works. In the end, following the 20th century we saw the
names of modern art movements. Some of the examples the movements,
of which Dadaism remarks by using ready made objects or packings
and Duchamp’s work ‘Pissoir’ can be considered as a pioneer, are Pop
art, Minimalism, Conceptual Art, Land Art, Art of Performance etc. The
birth and progress of new movements manifest itself as a dogmatical
result of the art. But after a while, some kind of ambiguitys how up
about how and where the art of sculpture and sculpture will position
itself considering the used materials and artists’ styles. In this regard,
especially the art of scupture, some kind of problems started to show up
among the semovements about where sculpture can be put orif these
works can be called sculpture or not. As a natural result of these artistic
confusion formed by the natural progress and evolution of art, an
answer was tried to be found about art of sculpture to analyze, deepen
and resolve this issue by including some names’ ideas and works
Source
Researcher: Social Science StudiesVolume
6Issue
1Collections
The following license files are associated with this item: