Orhan Pamuk’un Beyaz Kale romanında anlatım teknikleri

Abstract

Beyaz Kale, Orhan Pamuk’un gerek biçim gerekse kullanılan anlatım teknikleri açısından önceki romanlarından ayrılan bir yapı arz eder. Tarihsel gerçeklerin kurguyla harmanlandığı roman, Bir Osmanlı Hoca ile Venedikli köle arasındaki tanışma, etkileşim ve birbirinin yerine geçerek yeni bir hayata adım atmalarını anlatır. Söz konusu hikâye, Doğu-Batı, kimlik, ötekilik gibi sorunsalların romanda işlenebilmesi için bir vesile olarak kullanılır. Ancak Beyaz Kale’ye yazınsal bir metin olma özelliği kazandıran temel nokta, bu sorunsalları serimlemek için kullanılan anlatım teknikleridir. Bu çalışma, romanda kullanılan anlatım tekniklerini ve bu tekniklerin yazarın amacına nasıl katkıda bulunduğunu ortaya koymayı amaçlamaktadır

Both in terms of form and used narrative techniques, Beyaz Kale introduces a varying structure than the former novels written by OrhanPamuk. In the novel, which is a combination of historical facts and fiction, an Ottoman Hodja and Venetian slave's encounter, interaction and the interchange of their lives and moving into a new life is narrated. The story in question is used as an occasion so that research questions such as East-West, identity, alterity can be processed in the novel. However, the essential point that brings the quality of being literary text to Beyaz Kale is the narrative techniques which are used to demonstrate these research questions. This study aims to reveal the narrative techniques used in the novel and how these techniques contribute to the aim of the author.