Bozkurt, KenanYalçın, İdris2021-09-222021-09-222020-02Bozkurt, K., Yalçın, İ. (2020). Oidipal bir okuma: Nef’î’de babasızlık. Atlas İnternatıonal Congress on Social Sciences 5, 07-08 February 2020, Diyarbakır9786257954853https://bccabe38-a5ce-4482-964d-2c4c9b023c94.filesusr.com/ugd/614b1f_87e363a6dd1243d3bff2fb4af4e26acd.pdfhttps://hdl.handle.net/20.500.12402/3438“Babalık” annelikten çok farklı bir duygu olup annelik gibi içgüdüsel ve biyolojik yanı yoktur. Babalık, çocukla baba arasında kurulan kan bağının zorunlu bir sonucu olduğu gibi tarihsel, sosyal, bir olgu olup topluma ve zamana göre de değişiklik göstermektedir. Ancak bu değişim, çocuk için asla söz konusu değildir ve çocuk için baba kendi içinde birçok anlamı barındıran ideal bir figürdür ve bu figürün çocuğun hayatında olmayışı, çocuk için hayatının sonraki evreleri için büyük travmaların oluşmasına sebep olur. Freud, baba yokluğunu bir problem olarak ele aldığı gibi varlığını da travmatik bir olgu olarak ele alır. Freud, bunu Oidipus Sendrom’u olarak ele alır ve bu sendromu, Psikanalitik inceleme yönteminin temel yapı taşlarından olan ve baba kıskançlığı, babayı ortadan kaldırma olarak tanımlar. Ona göre bu sendrom, rüyalarda, edebi metinlerde, sanatsal çalışmalarda farklı şekillerde karşımıza çıkar. 19. Yüzyılda Freud’la önemli gelişmeler katetmiş olan psikanalitik inceleme yöntemi, övme, övünme ve sövme şairi olarak şöhret bulmuş; 17. Yüzyılın ünlü kaside ve hiciv şairi Nef’î’nin şiirlerine uygulandığında araştırmacılara şairin bilinç dışının karanlık dehlizlerine farklı bir yolculuk yapma imkânı tanır. Zira divan şairleri için araştırmacılar tarafından pek de inceleme konusu yapılmamış olan psikanalitik yöntem Nef’î’nin bebeklik ve çocukluk döneminde yaşanılanların şairin ruh dünyası üzerindeki etkilerini göstermesi ve bunun şiirlerine yansımasını ortaya koyması açısından önemlidir. Nef’î, küçük yaşta babasının ailesini terk ederek ikbal uğruna Kırım hanına nedim olmasını bir türlü kabullenememiş ve Sihâm-ı Kazâ adlı eserinin ilk manzumesinde babasını bu tutumundan dolayı hicvetmiştir. Edebiyat tarihleri, Nef’î’nin bu tutumunu “babasının bile onun hiciv oklarından kurtulamadığı” şeklinde ele almış olsalar da Freud’un psikanaliz edebiyat kuramında şairin babasını hicvetmesi, onun salt heccav karakterinden kaynaklı olmadığını bize göstermektedir. Freud’a göre şairin babasını hicvetmesi, babasının kendisini terk etmesinin kendisinde yarattığı travma ve bu travmanın şiirsel formdaki babadan öç alma duygusunun tezahürüdür. Bu çalışmada Nef’î’nin Sihâm-ı Kazâ adlı eserinde babasına yazdığı hicivden ve diğer şiirlerinden hareketle babasız kalmasının şairin ruh dünyasında meydana getirdiği tahribat ve onun babaya karşı takındığı olumsuz tavır, Freud’un psikanaliz edebiyat kuramı ve Oidipus Sendromu’ndan hareketle izah edilmeye çalışılmıştır.“Paternity” is a very different feeling from motherhood and there is no instinctive and biological side of it like motherhood. Paternity is a social and historical phenomenon, as well as being an inevitable consequence of the blood connection between the father and the child, according to society and time. However, this change is never the case for the child, and for the child, the father is an ideal figure with many meanings in himself, and the absence of this figure in the child's life causes great traumas for the child in his later life. Freud considers the absence of the father as a problem as well as considering the existence of him as a traumatic phenomenon. Freud treats that as Oedipus Syndrome and defines this syndrome as one of the cornerstones of the psychoanalytic examination method and father jealousy, abolishing the father. According to him, this syndrome appears in different forms in dreams, literary texts and artistic works. When the psychoanalytic method of examination, which made significant advances with Freud in the 19th century, is applied to the poems of the famous 17th century ode and satirical poet Nef’î, who gained fame as the poet of praise, boast and curse, it allows researchers to make a different journey to the dark halls of the poet’s unconscious. For the psychoanalytic method, which has not been studied much on divan poets by the researchers, is important in terms of showing the effects of the infancy and childhood experiences of Nef’îon his spirit and revealing its reflection on his poems. Nef’î could not accept the fact that his father deserted his family at an early age andbecame a bridesmaid to the Crimean ruler for the sake of good fortune and he satirized his father in the first verse of his work named Siham-ı Kaza. While literature history has considered this attitude of Nef’î as “not even his father could get rid of his satire arrows”, Freud's psychoanalytic literary theory shows us that the poet’s satire of his father is not just a consequence of his satirizer character. According to Freud, the poet's satire of his father is a manifestation of the trauma that is caused by being deserted by his father and the sense of revenge from the father in the poetic form. In this study, the destruction on the poet's spiritcaused by being fatherless and his negative attitude towards his fatherhas been tried to be explained by Freud's psychoanalytic literary theory and Oedipus Syndromebased on the satire for his father in his work named Siham-ı Kaza and hisother poems.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessAttribution-NonCommercial-ShareAlike 3.0 United StatesPsikanalizOidipus SendromuNef’îBabasızlıkBaba KatliPsychoanalysisOedipus SyndromeFatherlessnessFather MassacreArticle