Rabie, Mohamad Nadeem Alhaj2021-09-242021-09-242018-12-30Rabie, M. N. A.(2018). أقسام التكفير وضوابطه في الفقه الإسلامي. Batman Üniversitesi İslami İlimler Hakemli Dergisi, 2 (2), 109-120.2548-00732619-9114https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/628093https://hdl.handle.net/20.500.12402/3503من المعلوم أنّ الدّينَ هو أوَّل الضروريات الخمس التي يجب على المسلم صونها، إلا أنه ظهرت فئة تساهلت في إخراج المسلمين منه دون مستند شرعي قطعي. فكانت وظيفة البحث أن عمل على بيان أقسام الكفر، وأنه قد يكون أصلياً أو طارئاً (ردة)، وقد ينقسم باعتبار ما يقوم به من أعضاء البدن إلى كفرٍ قلبي (اعتقادي) أو كفرٍ قولي أو كفرٍ عملي. كما وضع البحث ضوابط للتكفير من وجهة نظر الفقه الإسلامي توضِّح أن تكفير المسلمين لا يمكن أن يصدر عن هوىً أو تعصب، فبيَّن أن الحكم بالتكفير مصدره الشرع، والحكم بالرِّدة مصدرها القضاء، وأنه لا تكفير مع وجود الشبهة والاحتمال، وأن الله عز وجل أمرنا أن نحكم بالظاهر ونترك الضمائر، وأن التكفير الـمُطلق من قبل الشرع لا يلزم منه تكفير الشخص المعين؛ لاحتمال الشبهة.Dinin korunması, zarûrât-ı diniyye diye bilinen beş temel ilkenin başında gelmektedir. İslam hukukundaki birçok hüküm, bu ilke ile ilgilidir. Bu önemine rağmen, geçmişte olduğu gibi günümüzde de elinde kat’i bir delil olmaksızın Müslümanları kolayca tekfir edebilen grupların bulunması, İslam hukukuna göre tekfirin kurallarının araştırılmasını gerekli kılmıştır. Bu makalede öncelikle küfrün çeşitleri açıklanarak onun tanınmasına çalışılmıştır. Küfür ya doğuştan sonra o şekilde yetiştirilmekle ya da Müslümanken sonradan irtidat şeklinde olur. Başka bir açıdan küfrün kalbî, kavlî ve amelî küfür olmak üzere üç çeşidi vardır. Makalede ikinci olarak İslam hukukuna göre tekfirin kuralları tespit edilmeye çalışılmıştır. Müslümanların tekfir edilmesi, taassup ve heva yoluyla olmayıp bunun belli kuralları vardır. Tekfir hükmünün kaynağı şeriattır, irtidata karar vermek ise yargıya aittir. Yargı, diğer konularda olduğu gibi irtidat konusunda da karar verirken açık delilleri dikkate alıp şüphe ve ihtimal olduğu durumlarda kâfir hükmü veremez. Bu nedenle yargı kararıyla sabit olması dışında hiçbir kimse veya kurum, kâfir sayılmasına sebep olan söz, fiil ve davranışları sebebiyle belli bir kişiyi ve kişileri tekfir edemez.It is known that the religion is the first of five necessities that Islamic law aims to preserve them, but a group of people has appeared who facilitated the removal of Muslims from Islam without a certain evidence from Islamic law. The research gives the sections of disbelief (kufr) which is divided to an original disbelief and an accidental disbelief, it is divided also to disbelief in the heart, disbelief by saying and disbelief in action. The research has also establishes the rules of removal Muslims from Islam according to Islamic law. These rules are: Takfir is shar' i judgment, Judgment of apostasy issues by the judiciary, if there is suspicion or probability, there is no Takfir, Judgment according to the apparent and leave the conscience, and unidentified takfir does not require particular takfir.arinfo:eu-repo/semantics/openAccessAttribution-ShareAlike 3.0 United StatesحكمكفرتكفيرضابطفقيهفقهاءفقهFıkıhFukahaFakıhZabıtTekfirKüfürHükümJurisprudenceFiqhJuristRulesTakfirKufrFiqhiJuristicArticle22109120