NMR ve MR ile yapılan proton rölaksivite çalışmalarının değerlendirilmesi
Yükleniyor...
Tarih
2019-06-27
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Batman Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Attribution-ShareAlike 3.0 United States
Attribution-ShareAlike 3.0 United States
Özet
NMR çalışmalarının başlangıcından, 1980’li yılların ortalarına kadar iyon veya protein içeren ya da her ikisini birlikte içeren çözeltilerin T1 ve T2 rölaksasyonları konsantrasyona bağlı olarak inceleniyordu. 80’lerin ortalarından itibaren iyon veya proteinin birim miktarı başına rölaksasyon artışını ifade eden rölaksivite kavramı kullanılmaya başlandı. Literatürde iyon ve protein konsantrasyonu ve rölaksiviteye dair pek çok çalışma mevcuttur. Ancak bu çalışmalar değişik frekanslarda çalışan NMR cihazları kullanılarak değişik konsantrasyon ve sıcaklıklarda gerçekleştirilmiştir. Dolayısıyla sabit sıcaklıkta ve değişik NMR cihazlarıyla elde edilen frekans-konsantrasyon verilerini bütünleştiren bir çalışma mevcut değildir. Bu çalışmanın amacı iyon ve proteinin her birini tek tek veya ikisini birlikte içeren çözeltilerin rölaksivitelerinin frekansa bağlılığını tespit etmektir. Bu amaçla değişik frekanslarda pure iyon ve protein çözeltisi, iyon+protein çözeltisi, kan ve serum bileşenleri ile ilgili çalışmalar 1950'den itibaren taranmıştır. Bu çözelti türleri için rölaksasyon-konsantrasyon ilişkisini ortaya koyan tablolar tarafmızdan oluşturulmuş ve bu tablolardan alınan değerlerle rölaksivite değerleri saptanmıştır. Tarafımızdan bulunan rölaksivite değerlerinden yeni tablolar ve grafikler oluşturulmuştur. Buna göre, Mn(II) R2 rölaksivitesi hariç, bütün çözeltilerin rölaksiviteleri düşük frekansta yüksek, yüksek frekanslarda ise giderek düşmektedir. Ancak Mn(II) iyonunun R2 rölaksivitesi artan frekansla artmaktadır. Yine bütün çözeltilerin R2 rölaksiviteleri R1 rölaksivitesinden büyüktür. Rölaksiviteyi en etkili olarak değiştiren iyon Mn(II), en etkili değiştiren protein ise (α+β) globulin olmaktadır.
From the beginning of the NMR studies to the mid-1980s, T1 and T2 relaxations of the solutions containing ion or protein, or both together, were examined depending on concentration. From the mid-80s onwards, the relativity concept, which implies an increase in the relaxivity per unit amount of ion or protein, was introduced. There are many studies on ion and protein concentration and relaxivity in the literature. However, these studies were carried out at different concentrations and temperatures using NMR devices operating at different frequencies. Thus, there is no study integrating frequency-concentration data obtained at constant temperature and with different NMR devices. The aim of this study was to determine the frequency-dependence of the individual and / or protein-containing solutions. For this purpose, studies on pure ion and protein solution, ion+protein solution, blood and serum components at different frequencies were screened from 1950. For these types of solutions, the tables showing the relationship between the concentration and concentration were formed by us and the relativity values with the values obtained from these tables were determined. New tables and graphs have been created from the relaxivity values found by us. According to this, the relaxivities of all solutions except Mn(II) R2 relaxivity is high at low frequency and decreases at high frequencies. However, the R2 relaxivity of the Mn(II) ion increases with increasing frequency. Also, the R2 relaxivities of all solutions is greater than that of R1. The most effective alteration of the relaxivity is ion Mn (II) and the most effective modifying protein is (α+β)globulin.
From the beginning of the NMR studies to the mid-1980s, T1 and T2 relaxations of the solutions containing ion or protein, or both together, were examined depending on concentration. From the mid-80s onwards, the relativity concept, which implies an increase in the relaxivity per unit amount of ion or protein, was introduced. There are many studies on ion and protein concentration and relaxivity in the literature. However, these studies were carried out at different concentrations and temperatures using NMR devices operating at different frequencies. Thus, there is no study integrating frequency-concentration data obtained at constant temperature and with different NMR devices. The aim of this study was to determine the frequency-dependence of the individual and / or protein-containing solutions. For this purpose, studies on pure ion and protein solution, ion+protein solution, blood and serum components at different frequencies were screened from 1950. For these types of solutions, the tables showing the relationship between the concentration and concentration were formed by us and the relativity values with the values obtained from these tables were determined. New tables and graphs have been created from the relaxivity values found by us. According to this, the relaxivities of all solutions except Mn(II) R2 relaxivity is high at low frequency and decreases at high frequencies. However, the R2 relaxivity of the Mn(II) ion increases with increasing frequency. Also, the R2 relaxivities of all solutions is greater than that of R1. The most effective alteration of the relaxivity is ion Mn (II) and the most effective modifying protein is (α+β)globulin.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
NMR, T1 ve T2 Rölaksasyon Süreleri, Rölaksivite, Rölaksivitenin Frekansa Bağlılığı, Rölaksasyonun Konsantrasyona Bağlılığı, T1 ve T2 Relaxation Times, Relaxivity, Frequency Dependence Of Relaxivity, Concentration Dependence of Relaxation
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Yalınkılıç, M. (2019). NMR ve MR ile yapılan proton rölaksivite çalışmalarının değerlendirilmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Batman Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Batman.
