8 sonuçlar
Arama Sonuçları
Listeleniyor 1 - 8 / 8
Öğe XVII. Yüzyılın ikinci yarısında İstanbul’da halkın temel ihtiyaç maddelerinden ekmeğin temini(Acta Turcica Tematik Türkoloji, 2015-03) Türkmen, Mustafa NuriÖğe XVII. Yüzyılda Gabele Tuz Pazarı ve Bosna Beylerbeyliğinin tuz ihtiyacının karşılanması(Kitabevi Yayınları, 2020) Türkmen, Mustafa NuriPazar Kitabı; Göktür-Hun dönemi pazarlarını, Osmanlı dönemi pazarlarını, yabancı seyyahların gözüyle pazarlarımızı, günümüz pazarlarını; pazar, panayır, ordu pazarı, at pazarı, tuz pazarı, bit pazar gibi pazarların özelliklerini incelemektedir. Pazarın da bir hukuku vardır, ilişkileri denetleyen etik kuralları vardır. Malını pazarlayan pazarcının dili ve pazarlık dili sözlü kültürümüzün bir bahsidir. Türküler ve divan edebiyatı da pazarlardan söz etmiştir, pazar metaforunu kullanmıştır. Bulgaristan’da pazar kelimesi içeren yer adları Bulgar idarenin “Dağ, taş, yamaç, bayır ve köy-kent, ne kadar Türkçe yer adı varsa değiştirilecek ve Osmanlıların kalıntıları temizlenecektir” emriyle haritadan silinmiştirÖğe II. Mahmut Dönemine kadar Osmanlı ordusunda sağlık hizmetleri(MSB Yönetim Hizmetleri Genel Müdürlüğü, 2015) Türkmen, Mustafa NuriÖğe XVII. Yüzyılın ikinci yarısında Osmanlı seferlerinde askerin temel ihtiyaç maddesi olan ekmeğin teminine dair kısa bir araştırma(Acta Turcica Tematik Türkoloji Dergisi, 2015-03) Türkmen, Mustafa NuriÖğe XVII. Yüzyılın ikinci yarısında Osmanlı ordusuna Kocaeli bölgesinden yapılan lojistik destekler(Kocaeli Büyükşehir Belediyesi, 2015) Türkmen, Mustafa NuriÖğe XVII. Yüzyılın ikinci yarısında Osmanlı Devleti’nin Rumeli Sağ Kanat Seferlerinde yol ve köprü inşa ve bakımlarının Rumeli’nin katkısı(Yeni Türkiye, 2015-09) Türkmen, Mustafa NuriÖğe XVII. Yüzyılın ikinci yarısında Osmanlı Devleti’nin Rumeli Sağ Kanat Seferlerinde nakil vasıtalarının temini ve buna Rumeli halkının katkısı(Yeni Türkiye, 2015-03) Türkmen, Mustafa NuriÖğe Meyhane vergisi(Kitabevi Yayınları, 2020) Türkmen, Mustafa NuriMeyhane Kitabı; İstanbul meyhanelerinin tarihini, meyhanelerden alınan avârız vergisini, klasik şiire yansıyan meyhane metaforunu, sultan şairlerin meyhaneye bakışını, modern dönem şiirinde meyhaneyi, meyhanelerde kurulan edebiyat mahfillerini, Agora meyhanesini, meyhanede içilen ve yenilen yiyecekleri, kabadayılık alt kültüründe meyhanenin yerini ve meyhane argosunu, Türk sinemasında ve gölge oyunlarında meyhaneyi ele almaktadır. 16. yüzyılda İstanbul’a gelen yabancı seyyahlar şehirdeki meyhane bolluğundan kitaplarında sıklıkla bahsederler. Fransız doğa bilimci Petrus Gyllius 1544-47, seyyah Hans Dernschwam 1553-55 ve Avusturya Elçiliği rahibi Stephan Gerlach 1573-78 yılları arasındaki İstanbul ikametleri boyunca şehirde pek çok meyhane olduğunu gözlemlemişlerdi. Bazı seyyahların kitaplarında İstanbul’daki meyhanelerin toplam sayısı hakkında da kayıtlara rastlanır. 1574-1595 yılları arasında Sultan 3. Mehmed’in hassa hekimlerinden olan Domenico Hierosolimitano, İstanbul’da meyhanelerde Hristiyan ve Yahudilere alenen Türklere ise gizlice şarap satıldığını ve bu meyhanelerin sayısının 1500 civarında olduğunu belirtir.
