5 sonuçlar
Arama Sonuçları
Listeleniyor 1 - 5 / 5
Öğe “Balcı” aspir (Carthamus tinctorius l.) çeşidinin in vitro sürgün uçlarının mikroçoğaltımı ve köklendirilmesi üzerine oksin ve sitokininlerin etkisi(Yüzüncü Yıl Üniversitesi, 2018-12-31) Akbaş, Filiz; Hamidi Birecikli, AtikeBu çalışmada, linoleik tipte olan Balcı aspir çeşidinin, mikroçoğaltımı ve köklendirilmesi üzerine bazı sitokinin (BAP ve Kin) ve oksinlerin (NAA ve IAA) etkisi incelenerek in vitro çoğaltım protokolünün geliştirilmesi amaçlanmıştır. Başlangıç materyali olarak, in vitro koşullarda çimlendirilen olgun tohumlardan elde edilen steril fidelerin sürgün uçları kullanılmıştır. Sürgün uçları mikroçoğaltım için, BAP ve Kin’in farklı konsantrasyonlarının (0.0, 0.5, 1.0, 2.0 ve 4.0 mg/L) bulunduğu MS besi ortamında kültüre alınmıştır. Elde edilen sürgünler köklendirme aşamasında farklı NAA ve IAA (0.0, 0.5, 1.0 ve 2.0 mg/L) konsantrasyonlarını içeren MS besi ortamına transfer edilmiştir. BAP konsantrasyonları arasında en iyi sürgün çoğaltımı, eksplant başına 5.33 adet sürgün ile 0.5 mg/L BAP’lı ortamdan elde edilirken, Kin uygulamalarında ise 3.75 adet sürgün ile 0.5 mg/L Kin ve 3.33 adet sürgün ile 4.0 mg/L Kin içeren ortamdan elde edilmiştir. Ancak BAP uygulamalarının genelinde ve 4.0 mg/L Kin uygulamasında oluşan sürgünlerde vitrifikasyon olduğu belirlenmiştir. Bu nedenle, 0.5 mg/L Kin ile desteklenmiş MS besi ortamının Balcı aspir çeşidinin in vitro sürgün çoğaltımı için en ideal ortam olduğu tespit edilmiştir. En iyi kök oluşumunun, eksplant başına 20 adet ile 2.0 mg/L NAA içeren ortamda kültüre alınan sürgünlerde olduğu saptanmıştır. Elde edilen köklü fideler torf – perlit karışımı içeren saksılara dikilerek toprağa adaptasyonu sağlanmıştır.Öğe Vormela peregusna’nın Türkiye’deki dağılışı ve ekolojileri üzerine katkılar(ABADER, 2019-06-30) Yürümez, Gökhan; Ulutürk, ServetVormela peregusna (Güldenstädt, 1770) Doğa ve Doğal Kaynakların Korunması için Uluslararası Birliğe (IUCN) göre duyarlı (VU) kategorisinde yer alan bir tür olmasına rağmen, ülkemizde geniş bir yayılış göstermektedir. 2016-2018 yılları arasında yapılan arazi çalışmaları ile Batman yöresinde tespit edilen V. peregusna örnekleri morfolojik olarak incelenmiştir. Kuyruklarının uç kısmında siyah bir bant bulundurması örneklerimizin V. p. syriaca alttürü ile benzerlik gösterdiğini ortaya koymaktadır. Aynı zamanda, bu çalışma ile türün dağılış sınırlarına da katkılar sunulmuştur.Öğe Karyotypes of the Mole Rats, genus Nannospalax (Palmer, 1903) (Spalacidae: Rodentia) populations in eastern Anatolia, Turkey(Research Affairs of Ferdowsi University of Mashhad, 2012) Coşkun, Yüksel; Kaya, Alaettin; Ulutürk, Servet; Yürümez, Gökhan; Moradi, MohammadThe Spalacidae are Southeast European and East Mediterranean blind rodents, highly adapted for life underground. Their taxonomy needs a modern revision including chromosomal data as well as morphology. Mole rats of the family Spalacidae range over Turkey and approximately 30 karyotypes of Nannospalax complex inhabit. The diploid number of chromosome of Nannospalax ranges from 36 to 62. Also, fundamental number of chromosomal arms, NF values vary from 66 to 92 while the fundamental number of autosomal arms, NFa ranging from 62 to 88. Unfortunely, karyological studies of the Nannospalax populations on the territory of Turkey on the whole are far from being satisfactory. Karyological studies of this group may yield further chromosomal forms in Turkey, which has a wide range of climatic and biotic conditions and the boundaries of the distribution region of the known species might be determined. In this study, chromosomal forms of Nannospalax in East Anatolia (Erzurum, Kars and Ağrı province) were investigated. The materials of 16 specimens of Nannospalax were collected at 8 different localities in the region. Preparations of mitotic chromosomes were obtained from bone marrows by means of the general air-drying technique. Skins and skulls of specimens have been deposited at the Dicle University, Science Faculty Biology Department. We have identified two chromosomal forms of Nannospalax in East Anatolia of which have diploid chromosome numbers (2n) are 2n = 48 and 2n = 50Öğe A comparative morphological and karyological study on hedgehogs, erinaceus concolor and hemiechinus auritus (insectivora: mammalia) in Diyarbakir province(Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, 2012-02-09) Ulutürk, Servet; Coşkun, YükselIn this study, we examined the morphological and karyological characteristics of Hemiechinus auritus and Erinaceus concolor (4 male, 3 female) in Diyarbakır province. The karyotypes of E. concolor (2n = 48) and H. auritus (2n = 48) were found similar and but distinctly all the autosomal chromosomes of both species were determined to be biarmed in contrast to the some previously published accounts. There are obvious differences on the tooth roots that could be used in key to genera between Hemiechinus and Erinaceus are determined by the results of this study.Öğe Ankara-Beypazarı Sekli ve Hırkatepe köylerinde Kızıl Geyikler (Cervus elaphus, Linneaeus 1758) üzerine gözlemler(Bartın Üniversitesi, 2019-04-15) Ulutürk, Servet; Yürümez, GökhanAnkara Beypazarı ilçesine bağlı Sekli ve Hırkatepe köyleri civarında kızıl geyiklerin tespit edildiği 7 farklı gözlem alanında türün yavrulama ve üreme dönemleri dikkate alınarak Mayıs, Haziran, Ağustos, Eylül ve Ekim 2015 aylarında izleme çalışması gerçekleştirilmiştir. Arazi çalışmaları ile yapılan gözlemlerde toplam 68 birey doğrudan fotoğraflanarak veya kurulan kamera tuzakları ile görüntülenmiştir. Gözlem alanlarında kamera tuzakları ile 356 kızıl geyik kaydı elde edilmiş ve çalışmada başarı oranı 2,52 fotoğraf/100 fotokapan-gün değeri olarak hesaplanmıştır. Mayıs ayında geyiklerin kamera tuzaklarına yakalanma oranı oldukça fazlayken bu oran Haziran, Temmuz ve Ağustos aylarında yok denecek kadar azalmıştır. Yapılan bu çalışmalar ile türün popülasyon trendi dışında türü tehdit eden faktörlerde ele alınmıştır.
