Arama Sonuçları

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Öğe
    Kredi derecelendirme kuruluşlarının objektifliğini değerlendirme: Türkiye ve BRIC ülkelerinin kredi notları ve karşılaştırma analizi
    (Batman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2019-06-18) Değer, Ahmet Can; Ülger, Özlem
    Liberalleşmeyle birlikte sermayenin, karlı ve güvenli yatırımlara yönelme arzusu, finansal araçların çeşitliliğinin artması, sermaye piyasalarının giderek şeffaflığını yitirmesi bununla birlikte ülkelerin ve şirketlerin fon ihtiyaçları, kredi derecelendirme kuruluşlarını kilit bir noktaya taşımıştır. Derecelendirme kuruluşları yatırımcıların risk-getirisini ölçerek belirsizliği ortadan kaldıracak bilgiyi yatırımcıya sunar. Yatırımcılar güvenli liman olarak gördüğü derecelendirilmiş finansal araçlara yöneldiğinden, ülkeler ve şirketler bu yatırımcıların fonlarını kendine çekmek için derecelendirme şirketlerinden, derecelendirilme talebinde bulunurlar. Küresel ekonominin işleyişinde kritik rol üstlenen bu kuruluşların bağımsız ve tarafsız bir derecelendirme yapılması ihtiyacı; ülke, şirketler ve yatırımcıların kazanç, maliyet ve itibarı açısından son derece önemlidir. Çünkü derecelendirme ülke ve şirketlerin borçlanma maliyetlerini etkilemektedir. Bu çalışmada kredi derecelendirme kuruluşlarının tarihsel gelişimi, önemli kredi derecelendirme kuruluşları hakkında bilgiler sunulmuş, kredi derecelendirme yöntemleri ve örnek uygulamalarla ele alınmıştır. Derecelendirme kuruluşlarının öngöremediği ülke ekonomik krizleri ve şirket iflaslarından sonra kuruluşların objektifliği tartışılmaya başlanmıştır. Özellikle 2008 yılında yaşanan finansal kriz ve Lehman Brothers olayı, bu kuruluşların objektifliği konusu dünya genelinde sert eleştirilere maruz kalmıştır. Bu kapsamda BRIC ülkeler ile Türkiye’nin politik, ekonomik ve finansal göstergeleri ortaya konmuş olursa-ICRG yöntemine göre birleşik skorlar bulunmuştur. Daha sonra Moody’s derecelendirme kuruluşun bu ülkelere verdiği kredi notu ve ülkelerin birleşik skorları karşılaştırılmıştır.
  • Öğe
    Gabriel Garcia Marquez’in Yüzyıllık Yalnızlık ve Bextıyar Elî’nin Perwane‘nin Akşamı romanlarında büyülü gerçekçilik
    (Batman Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, 2025-05-24) Butekin, Emre; Babayiğit, Mehmet Veysi
    Büyülü gerçekçilik; büyü ile gerçeği bir arada sunan, olağanüstü ve sıradan durumları birlikte işleyen, var olan büyülü özelliklerin yadırganmadığı bir anlatım tarzıdır. Avrupa’da doğan, Latin Amerika’da gelişen ve dünyanın çeşitli coğrafyalarında kullanılan akım; özellikle baskı altında yaşayan toplumların kendilerini ifade etme aracı ve kimlik mücadelelerinin meşalesi olmuştur. Dünyada birçok yazar, eserlerini bu akımın özellikleriyle yazmıştır. Bu çalışmada, büyülü gerçekçiliğin özelliklerini kullanan Gabrıel Garcia Marquez’in “Yüzyıllık Yalnızlık” romanı ile Bextiyar Elî’nin “Perwane’nin Akşamı” romanının büyülü gerçekçiliği işleme biçimi karşılaştırılmıştır. İçerik, altı bölüm ve birçok alt başlıktan oluşmaktadır. Bu araştırmada büyülü gerçekçilikle ilgili geniş bir bilgilendirme, iki romanın büyülü gerçekçiliğin özelliklerini kullanma yöntemiyle ilgili geniş bir aktarım ve romanların büyülü gerçekçilik öğelerinin karşılaştırmalı analizi yapılmıştır. Çalışma, nitel araştırma modelini benimsemiş olup, çalışmanın evrenini oluşturan eserler ile destekleyici belgeler döküman analizi tekniğiyle toplanmış ve analiz edilmiştir. Çalışma, iki yazarın kendilerini ifade etme aracı olarak kullandıkları büyülü gerçekçiliğin farklı coğrafyalarda kullanılma biçimini sunmuş; halkların kültürel, tarihsel ve politik deneyimlerini aktaran güçlü bir anlatım olduğu anlaşılmıştır. Çalışmanın sonunda, Kürt Edebiyatı’nın önemli yazarlarından Bextiyar Elî’nin “Perwane’nin Akşamı” romanı ile Latin Amerika Edebiyatı’nın en önemli yazarlarından Gabriel Garcia Marquez’in “Yüzyıllık Yalnızlık” romanının benzer ve farklı yönleri ortaya konmuştur.