2 sonuçlar
Arama Sonuçları
Listeleniyor 1 - 2 / 2
Öğe Evzâî’nin hayatı ve fıkıhçılığı(Batman Üniversitesi, 2018-12-30) Altun, Muhammed LatifBu çalışmada hicri II. asırda yaşamış mutlak müçtehit ve mezhep sahibi Evzâȋ’nin hayatı ve fıkıhçı kimliği üzerinde durulacaktır. Evzâȋ’nin ailevî hayatına, nerede yaşadığına, nispet edildiği yere ve ilmî seferlerine değinilecek, bu seferlerde ne gibi kazanımlar elde ettiği ele alınacaktır. Ayrıca Evzâȋ’nin delillerden hükümlere ulaşma noktasında kullandığı yönteme işaret edilecektir. Fıkıhçı olmasının yanında hadisçiliğiyle de bilinen Evzâȋ’nin fıkhî hükümlerde en çok kullandığı delillere temas edilecektir. Ancak çalışmamızın sınırlarını aşmamak adına bu delillerden sadece kullandığı edille-i erbaʽaya ve bunları kullanırken nasıl bir sıralamaya tabi tuttuğuna vurgu yapılacaktır. Ayrıca Evzâȋ'nin rey ve hadis ekollerinden hangisine daha yakın olduğu üzerinde de durulacaktır.Öğe Tilimsânî'nîn usûl anlayışında zâhir-müevvel diyalektiği ve te'vil'in yeri(Batman Üniversitesi, 2021-06-01) Deniz, Abdulbakiİslam düşünce tarihinde te’vilin önemli bir vasıta olduğu hususunda şüphe yoktur. Usulcüler de te’vilin teşri vesilelerinden biri olduğuna dair kanaat bildirmişlerdir. Te’vilin içtihadın aklî yöntemlerinden biri olduğunu kabul eden usulcüler te’vilin usul sistematiğine dâhil etme konusunda farklı yöntemler kullanmışlardır. Söz konusu usulcülerden biri olan Tilimsânî’ye göre te’vil önemli bir içtihat yöntemi olup sağlıklı bir te’vil için lafzın bazı şartları hâiz olması gerekmektedir. Ayrıca te’vilde uygun bir delilin mutlaka ortaya konması şarttır. Ayrıca Tilimsânî te’vilin usul içerisindeki konumunu belirlemek için karşıtlıkları kullanmak suretiyle diyalektik bir metot tercih etmiştir. Bu kapsamda zâhir-müevvel kavramlarına yoğunlaşarak te’vili temellendirmeye çalışmıştır. Usul tarihinde ilk sayılabilecek bu sistematik bakış açısının detaylı bir çalışmaya ihtiyaç duyduğu açıktır. Bu kapsamda Tilimsânî’nin genel usul anlayışı içerisinde te’vilin konumu ve zâhir-müevvel lafızları bağlamında te’vili nasıl temellendirmeye çalıştığı önem arz etmektedir. Tilimsânî’ye göre lafızların manâya açıkça delalet etmesinin sekiz sebebi olduğu gibi karşıtlık ilkesi gereği lafızlarda te’vile başvurma ihtiyacı da sekiz sebepte somutlaşmaktadır. Bu çalışmada söz konusu sebepler örnekleriyle birlikte ayrı ayrı değerlendirilecek ve Tilimsânî’nin te’vil anlayışı ortaya konmaya çalışılacaktır.
