Ramazan Dikmen’in öykülerinde izlekler
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2019-02
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İksad Yayınevi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Attribution-NonCommercial-ShareAlike 3.0 United States
Attribution-NonCommercial-ShareAlike 3.0 United States
Özet
1997’de hayatını kaybeden Mülkiyeli yazar Ramazan Dikmen’in ilk öykü kitabı Kıyıya Vuranlar
ölümünden bir yıl önce, ikinci öykü kitabı Afife Ablanın İncileri ise ölümünden sonra aynı yıl
içerisinde yayımlanmıştır. Tükenerek Çoğalmak adlı bir deneme eseri de bulunan yazar, John
Kennet Galbraight’in İktidarın anatomisi adlı Fransızca eserini Türkçeye çevirmiştir. Yazarın
yirmi dört öyküsü, 2016’da Muhayyer adıyla topluca yayımlanmıştır.
Öyküleri daha önce Aylık Dergi (1979), Mavera (1980-1990), Kayıtlar (1990-1995) ve
Yönelişler (1982, 1983) adlı dergilerde yayımlanmış olan Dikmen’in 14.10.1996 tarihini taşıyan
son öykü taslağı ise eleştirmen Ömer Lekesiz tarafından, yazarın ikinci okumasındaki notları
dikkate alınarak, Muhayyer’de yayımlanmıştır.
İnsanı tamamlayan fötr şapka, ferace, gözlük gibi kimi giysiler ve aksesuarlara; şadırvan, minare,
taşlık gibi mimarî mekân unsurlarına; güvercin gibi kimi sembolik değeri de olan canlılara ayrı
bir önem veren yazar, öykülerinde genellikle insanî değer ve duyarlıklara odaklanır; yeri
geldikçe eski ve yeni arasında karşılaştırmalar yapar. Dilde eskimiş olarak görülebilecek
“tavassut, istiğrak” gibi kavramları tekrar işlerlik kazandırmaya çalışır. Kısa, hatta çoğu tek
kelimelik kısa ve akıcı cümle yapılarıyla ve diyaloglarla okuyucuyu da anlatıyı da adeta sürükler.
Yazar, otobiyografik izler de taşıyan öykülerinde olaylara kadın cephesinden de bakmaya çalışır.
Dikmen’in kişi, durum, atmosfer öyküleri olarak nitelenebilecek metinleri, “Kasaba edebiyatı
“bağlamında da ele alınabilirler. Detaylara ve dil işçiliğine önem veren, tanıklıklarından ve
gözlemlerinden faydalanan, duygu ve değerler eğitimi ile mesaj kaygısı taşıyan Dikmen
öykülerinde aşk, terkedilme, ayrılık, ölüm, vefasızlık, toplumsal sorunlar ve değişimler, ihtilal
öncesi gerilimler ve çatışmalar, On İki Eylül ihtilali, öğrencilik hayatı, yitirilen değerler ve
insanlar, insanın çaresizliği ve yalnızlığı gibi konuları izlekleştirmiştir
Storywriter Ramazan Dikmen, who died in 1997, published his first story book named Kıyıya Vuranlar in 1996, one year before he died. His second story book, Afife Ablanın İncileri, was published in 1997 after his death. Dikmen has an essay work named Tükenerek Çoğalmak; and he translated book named İktidarın Anatomisi of John Kennet Galbraight from French into Turkish. Twenty-four stories of the writer were published in a mass in 2016 under the name Muhayyer. Dikmen’s stories formerly were released in the magazines named Aylık Dergi (1979), Mavera (1980-1990), Kayıtlar (1990-1995) and Yönelişler (1982, 1983). The author’s last story (dated 14.10.1996) was published in Muhayyer by proofreading of critic Ömer Lekesiz considering the notes in the second reading of Dikmen The author attaches importance to clothes and accessories such as sombrero, ferace, goggles that complete human and places; architectural elements such as fountain, minaret, stony, and some creatures like pigeons possessing symbolic values; and also he focuses on human values and sensitivities. He makes comparisons between old and new whenever it is suitable. He tries to give life again to the concepts like “tavassut/go between, istiğrak/rapture, usul erkân/method and rules, muhakeme/ reasoning”. He drags the readers and the cases by articulating the short and one-worded fluent sentences and dialogues. He tries to look at the events from perspective of women in his stories that also carrying autobiographical traces. The critics can take over Dikmen’s “person, situation and atmosphere stories” in the concept of “Town literature”. Dikmen –who gives weight to the linguistic exertion, benefits from his testimony and observations, and takes care of emotion-value training and message anxiety- gives place to these subjects in his stories: love, abandonment, separation, death, fidelity and ignorance, social problems and changes, pre-revolutionary tensions and conflicts, the Twelve September Revolution in Turkey, studentship, lost values and people, despair and loneliness of human.
Storywriter Ramazan Dikmen, who died in 1997, published his first story book named Kıyıya Vuranlar in 1996, one year before he died. His second story book, Afife Ablanın İncileri, was published in 1997 after his death. Dikmen has an essay work named Tükenerek Çoğalmak; and he translated book named İktidarın Anatomisi of John Kennet Galbraight from French into Turkish. Twenty-four stories of the writer were published in a mass in 2016 under the name Muhayyer. Dikmen’s stories formerly were released in the magazines named Aylık Dergi (1979), Mavera (1980-1990), Kayıtlar (1990-1995) and Yönelişler (1982, 1983). The author’s last story (dated 14.10.1996) was published in Muhayyer by proofreading of critic Ömer Lekesiz considering the notes in the second reading of Dikmen The author attaches importance to clothes and accessories such as sombrero, ferace, goggles that complete human and places; architectural elements such as fountain, minaret, stony, and some creatures like pigeons possessing symbolic values; and also he focuses on human values and sensitivities. He makes comparisons between old and new whenever it is suitable. He tries to give life again to the concepts like “tavassut/go between, istiğrak/rapture, usul erkân/method and rules, muhakeme/ reasoning”. He drags the readers and the cases by articulating the short and one-worded fluent sentences and dialogues. He tries to look at the events from perspective of women in his stories that also carrying autobiographical traces. The critics can take over Dikmen’s “person, situation and atmosphere stories” in the concept of “Town literature”. Dikmen –who gives weight to the linguistic exertion, benefits from his testimony and observations, and takes care of emotion-value training and message anxiety- gives place to these subjects in his stories: love, abandonment, separation, death, fidelity and ignorance, social problems and changes, pre-revolutionary tensions and conflicts, the Twelve September Revolution in Turkey, studentship, lost values and people, despair and loneliness of human.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Ramazan Dikmen, Öykü İncelemesi, İzlek, Story Review, Theme
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Zariç, M. (2019). Ramazan Dikmen’in öykülerinde izlekler. Atlas II. Uluslararası Sosyal Bilimler Kongresi, 15-17 Şubat 2019, Mardin
