Filtreler

2014 - 202011
Filtreleri Sıfırla

Ayarlar

Yazar: Kozbe, Gülriz × Tam Metin: false ×

Arama Sonuçları

Listeleniyor 1 - 10 / 11
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Cizre Kalesi ortaçağ kabartma bezemeli sırsız seramikleri
    (Vekam(Vehbi Koç Ankara Ar. Uy ve Ar.), 2015-10) Kozbe, Gülriz; Gök İpekçioğlu, Sevinç
    Association Internationale pour L’Etude des Céramiques Médiévales et Modernes en Méditerranée (AIECM3), Orta Çağ ve Modern Akdeniz dünyası seramik çalışmalarını destekleyen ve bu alanda çalışan araştırmacıların deneyim ve bilgilerinin paylaşılmasını teşvik eden bir dernektir. Dernek her üç yılda bir işbirliği içerisinde olduğu ülkelerin yerel kuruluşları ile Uluslararası Akdeniz Orta Çağ Seramik Kongresi’ni gerçekleştirmektedir. XI. AIECM3 Uluslararası Orta Çağ ve Modern Akdeniz Dünyası Seramik Kongresi, Türkiye’de ilk kez Koç Üniversitesi Vehbi Koç Ankara Araştırmaları Uygulama ve Araştırma Merkezi (VEKAM) tarafından, 19-24 Ekim 2015 tarihleri arasında Antalya AKMED‘de gerçekleştirilmiştir.Özellikle Doğu Akdeniz bölgesinde yürütülen çalışmalara bir giriş ve genel bir değerlendirme yapmayı amaçlamayan kongrede Fransa, İtalya, İspanya, Portekiz, Almanya, Yunanistan, Amerika Birleşik Devletleri, İngiltere, Hollanda, Tunus, Macaristan, Rusya, Bulgaristan, Makedonya, Ermenistan, Ukrayna, Avusturya gibi çeşitli ülkelerden gelen konuşmacılar tarafından 85 sözlü, 64 poster sunumu yapılmıştır. İki ciltten oluşan bu yayında, 19-24 Ekim 2015 tarihlerinde Antalya’da gerçekleşen kongrede sunulan 106 adet bildiriye orijinal dilinde yer verilmektedi
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Batman il sınırları içinde kalan Ilısu Barajı etkileşim alanının jeomorfolojisi
    (Kültür ve Turizm Bakanlığı yayınları, 2015-05) Kozbe, Gülriz
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    The effect of interactive applications on visitors’ experience: a case of Gobeklitepe, Turkey
    (IGU Tourism Commission, 2018-10) Kozbe, Gülriz; Doğan, Mustafa; Dilek, Sebahattin Emre;
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Extraordinary burials with turtles : symbolic role of turtles ongoing thousands of years
    (IJOPEC Publication Limited, 2019-05) Kozbe, Gülriz
    Burials are the most common archaeological contexts, which were discovered as untouched and nondisturbed at the excavations. For this reason, burials provide detailed information about the burial customs, burial rituals, and most importantly belief systems of ancient human societies. Therefore, the examination of the graves gives us to some extent important data about their living and experiences. From this point of view, our inception is a burial pit uncovered at the site of Kavuşan Höyük in Diyarbakır, in the south-eastern Turkey with a minimum of 21 turtles, tortoises and terrapins together with two human skeletons dating to the 6th century BC; some burials including turtles dated to c. 10,000 BC at Körtik Tepe again in the same region and as well as other turtle burials belonging to different periods in world show that the turtles and/or tortoises have a symbolic role ongoing thousands years in terms of rituals and beliefs. In addition to being an animal used for nutrition and therapeutic purposes, sinceit is perceived as an animal that brings luck, keep away from evil and most importantly represents a long life, turtle occurs as a symbol that accompanies not only in the burials during the journey to Underworld but also during the daily life. However, we all well know that turtle shells are hanged on the walls of many houses, especially the door entrances in order to expel the evil spirit in Anatolia. The fact in hanging turtle shells is to protect “the hanging thing” or prevent them from being killed by setting up a symbolic meaning between death and the turtle shell. This is in fact a continuation of beliefs that the vital essence of life is gathered in bones and hoped that turtles will protect against sudden deaths, misfortunes or weaknesses of life. Initially sanctioned, which lasts for generations at least 12 thousand years that is known substantially by archaeological data; a practice in different regions and in different periods almost without any changes, without ever being asked “why” and perhaps without making any sense at all for new generations can be performed while today it may continue only as a “current debate” topic.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Cezire bölgesinin muhkem kalesi: Cizre
    (Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, 2015-11) Kozbe, Gülriz; Güngör, Akarcan
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    The Excavations in the citadel of Cizre Castle Birca Belek
    (University of Basel, 2014-06) Kozbe, Gülriz; Alp, Mesut; Erdoğan, Nihat
    The archaeological excavations in the citadel of Cizre Castle (Birca Belek) under the auspices of Mardin Museum and financial support given by Governorship of Cizre are being carried out since May 2013. Cizre, in its historical name of Jazirat ibn ‘Umar, is a district of Şırnak Province in the Southeastern region of Turkey, located at the border to Syria, just to the north-west of the Turkish-Syrian-Iraqi tripoint. It is surrounded by the Tigris from the North, East and South, which has given its name deriving from the Arabic word for island, jazira/jazeera. Cizre is always an important town all through the history since it stands as a gateway connecting South, in other words, Upper Mesopotamia to North, to highland Anatolia. Even though its significance, the castle was being used by border guards till 2010 and there was no chance to excavate the area before. After herculean efforts, it was managed to remove the modern debris left from the buildings, use and demolition of the commandery located in this area for 35 years in order to uncover the architectural remains of the citadel. The oversized walls, stone pavements mostly constructed by cobbles lying together gray or white limestone or worked stones used together with baked bricks all imply the features of a inner bailey. Besides of diagnostic Middle and Late Islamic pottery, coins and other artifacts discovered at excavations are clues for the exact date of this occupation which the city walls have been hosted during the Islamic period.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Diyarbakır-Kavuşan Höyük’ten sıradışı bir gömünün etnoarkeolojik açıdan analizi-kaplumbağanın binlerce yıldır süregelen sembolik rolü
    (Dicle Üniversitesi, 2016-11) Kozbe, Gülriz; Erdal, Yılmaz Selim
    Mezarlar, arkeolojinin en önemli buluntu gruplarından birini oluştururlar ve eski insan toplumlarının ölü gömme gelenekleri, inanç sistemleri ve gömü ritüelleri hakkında detaylı bilgi edinmemizi sağlarlar. Mezarlar, yalnızca ölüme dayalı algılayışı değil aynı zamanda toplumların kültürel ve sosyoekonomik yapıları ile yaşam biçimleri hakkında da bilgi sağlayan önemli veri kaynaklarından birini oluşturmaktadırlar. Bu çalışmada Diyarbakır İli, Bismil İlçesi sınırları içerisinde yer alan Kavuşan Höyük’te Ilısu Barajı çalışmaları çerçevesinde 2001-2009 yılları arasında sürdürülmüş olan kurtarma kazılarında ortaya çıkarılan ve bölgenin Post Assur Dönemi’ne (MÖ 6.yy) tarihlenen iki insan iskeleti ve 21 adet kaplumbağadan oluşan bir gömü, etnoarkeolojik açıdan incelenmektedir. Silonun dip seviyesinde, neredeyse cidara yapışık halde, 45-55 yaşlarında oldukça narin yapılı bir kadın yarı hoker biçimde gömülmüşken; hemen üzerinde, yüzü koyun biçimde yatırılmış, 6-7 yaşlarında bir çocuk iskeleti mevcuttur. Silo tabanına dağılmış kaplumbağa kemikleri ve karapasları üzerinde yapılan incelemeler sonrasında, gömü içinde 4 adeti kara kaplumbağası, 17 adeti Fırat yumuşak kabuklu kaplumbağası olmak üzere toplam minimum 21 adet kaplumbağa olduğu belirlenmiştir. Kaplumbağaların gerek sayıca fazla oluşları, gerekse iskeletlerin etrafındaki duruşları, bunların çukur içine tesadüfen düşmekten çok bir ölü gömme geleneği ya da bir kültle ilişkili olabileceklerini gösteren türdendir. Nitekim uzun süre yaşaması, kendi evini sırtında taşıması, küçük ama kuvvetli çene yapısı nedeniyle çok güçlü oluşu gibi özellikleriyle sıra dışı anlamların yüklendiği; efsanelerde sonsuz yaşamın, gücün ve aklın simgesi olan kaplumbağaların,günümüzde de süs eşyalarımızda veya takılarımızda izleri devam eden sembolik anlamları dikkate alındığında, Kavuşan Höyük’teki bu silo içi kaplumbağalı gömü, MÖ 10.000’lerden itibaren binlerce yıldır süregelen kaplumbağaya dayalı geleneklerin farklı bir yansıması olarak değerlendirilmelidir.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Sanatta güncellemenin arkeolojisi
    (Batman Üniversitesi, 2014-09) Kozbe, Gülriz