17 sonuçlar
Arama Sonuçları
Listeleniyor 1 - 10 / 17
Öğe Karyotypes of Nannospalax (Palmer 1903) populations (Rodentia: Spalacidae) from centraleastern Anatolia, Turkey(Publishing on Hystrix, 2010) Coşkun, Yüksel; Ulutürk, Servet; Kaya, AlaettinSono stati analizzati i cariotipi di 20 (11 maschi e 9 femmine) Nannospalax catturati, nel periodo 2006-2009, in 11 località dell’Anatolia centro-orientale (Turchia). Sono state individuate sei diverse forme cromosomiche (2n=49; 2n=50; 2n=52; 2n=54; 2n=60a e 2n=60b), corrispondenti a N. nehringi (N = 3), N. ehrenbergi, N. munzuri e N. tuncelicus. Nella provincia di Malatya è stata confermata la presenza di due popolazioni (2n=60a e 2n=60b), separate dal fiume Thoma. La forma 2n = 49, rinvenuta presso Pülümür, potrebbe essere un nuovo taxon.Öğe Geçmişten günümüze sakız ağacı Pistacia lentiscus L.(Batman Üniversitesi, 2013) Akdemir, Ömer Faruk; Tilkat, Engin; Onay, Ahmet; Kılınç, Mehmet Fatih; Süzerer, Veysel; Çiftçi Özden, YeldaBu çalışmada ülkemizde Ege bölgesinde yetişen ve antik dönemlerden günümüze kadar alternatif tıpta bitkisel ilaç olarak kullanılan sakız ağaçlarının (Pistacia lentiscus L.) biyolojik özellikleri, geleneksel ve biyoteknolojik üretim yöntemleri derlenmiştir. Çalışmada, yazılı kaynak olarak sakız ağaçları üzerine yazılmış makaleler, gazete haberleri ve kamu kuruluşlarınca basılmış bilgilendirme kitapçıkları kullanılmıştır. Sakız ağaçlarını yerinde incelemek amacıyla yetişme alanlarına bilimsel amaçlı geziler düzenlenmiş, sakız ağacının vejetatif ve generatif kısımları (kök, yaprak, gövde, çiçek, tohum, meyve) biyolojik özellikleri bakımından incelenmiştir. Sakız ağaçları (P. lentiscus L.), yeşil ve aromatik yaprak özelliğine sahip, Akdeniz ülkelerinin sahile yakın bölgelerinde yetişen, çalı formunda bir bitki olup, bu ağaçtan ekstrakte edilen özütler, başta kanser olmak üzere birçok hastalığın tedavisinde kullanılmaktadır. Çalışma sonuçlarımıza göre, sakız ağacı ürünlerinin ilaç, kimya ve gıda sanayisi gibi çok sayıda kullanım alanları yanında ekonomik yönden de değerli bir bitki olduğu tespit edildi. Çalışmanın son bölümünde ise, sakız ağaçlarının geleneksel ve biyoteknolojik çoğaltım yöntemleri derlenmiştirÖğe “Balcı” aspir (Carthamus tinctorius l.) çeşidinin in vitro sürgün uçlarının mikroçoğaltımı ve köklendirilmesi üzerine oksin ve sitokininlerin etkisi(Yüzüncü Yıl Üniversitesi, 2018-12-31) Akbaş, Filiz; Hamidi Birecikli, AtikeBu çalışmada, linoleik tipte olan Balcı aspir çeşidinin, mikroçoğaltımı ve köklendirilmesi üzerine bazı sitokinin (BAP ve Kin) ve oksinlerin (NAA ve IAA) etkisi incelenerek in vitro çoğaltım protokolünün geliştirilmesi amaçlanmıştır. Başlangıç materyali olarak, in vitro koşullarda çimlendirilen olgun tohumlardan elde edilen steril fidelerin sürgün uçları kullanılmıştır. Sürgün uçları mikroçoğaltım için, BAP ve Kin’in farklı konsantrasyonlarının (0.0, 0.5, 1.0, 2.0 ve 4.0 mg/L) bulunduğu MS besi ortamında kültüre alınmıştır. Elde edilen sürgünler köklendirme aşamasında farklı NAA ve IAA (0.0, 0.5, 1.0 ve 2.0 mg/L) konsantrasyonlarını içeren MS besi ortamına transfer edilmiştir. BAP konsantrasyonları arasında en iyi sürgün çoğaltımı, eksplant başına 5.33 adet sürgün ile 0.5 mg/L BAP’lı ortamdan elde edilirken, Kin uygulamalarında ise 3.75 adet sürgün ile 0.5 mg/L Kin ve 3.33 adet sürgün ile 4.0 mg/L Kin içeren ortamdan elde edilmiştir. Ancak BAP uygulamalarının genelinde ve 4.0 mg/L Kin uygulamasında oluşan sürgünlerde vitrifikasyon olduğu belirlenmiştir. Bu nedenle, 0.5 mg/L Kin ile desteklenmiş MS besi ortamının Balcı aspir çeşidinin in vitro sürgün çoğaltımı için en ideal ortam olduğu tespit edilmiştir. En iyi kök oluşumunun, eksplant başına 20 adet ile 2.0 mg/L NAA içeren ortamda kültüre alınan sürgünlerde olduğu saptanmıştır. Elde edilen köklü fideler torf – perlit karışımı içeren saksılara dikilerek toprağa adaptasyonu sağlanmıştır.Öğe Yeni izole edilen bacillus licheniformis KG9’dan β- galaktozidazın üretimi, kısmi saflaştırılması ve karakterizasyonu(Batman Üniversitesi, 2013) Kaplan, Alevcan; Gül Güven, Reyhan; Güven, KemalBatman’da (Taşlıdere, Türkiye) kaplıca sularından izole edilen, Bacillus licheniformis KG9 yeni bir ekstrasellüler β-galaktozidazın üretimi için büyük bir potansiyele sahiptir. Kültür koşulları ve ortam optimizasyonu NB (Nutrienth broth) β- galaktozidaz enziminin üretimi için gerekli olduğunu ortaya çıkarmıştır. Termostabil ekstrasellüler bir enzim olan β-galaktozidaz amonyum sülfat çöktürmesi ve diyaliz ile kısmen saflaştırılmıştır. Enzimin spesifik aktivitesi 1631 U/mg proteinden 19030.45 U/mg proteine yükseltilmiştir. Kısmi saflaştırılmış enzimin moleküler ağırlığının nondenatüre poliakrilamid jel elektroforezi ile 116 kDa’dan az olduğu tespit edilmiştir. Laktoz içeren ve içermeyen ortamlarda, çalkalama şişelerinde büyümenin daha sonraki aşamalarında (96 saat) enzim aktivitesinde önemli bir üretim seviyesi belirlenmiştir, bunlar sırasıyla (2.45 U/mg protein) ve (3.25 U/mg protein)’dir. Enzim için optimum pH ve sıcaklık 8.0 ile 55 °C’dir. Kullanılan çeşitli karbon ve azot kaynakları arasında, karbon kaynaklarının enzim üretimini arttırmadığı ancak laktozun araştırılan diğer karbon kaynaklarından daha yüksek aktivite gösterdiği belirlenmiştir oysa, azot kaynaklarından glisin ve amonyum sülfat enzim üretimini hafif bir şekilde yükseltmiştir.Öğe Vormela peregusna’nın Türkiye’deki dağılışı ve ekolojileri üzerine katkılar(ABADER, 2019-06-30) Yürümez, Gökhan; Ulutürk, ServetVormela peregusna (Güldenstädt, 1770) Doğa ve Doğal Kaynakların Korunması için Uluslararası Birliğe (IUCN) göre duyarlı (VU) kategorisinde yer alan bir tür olmasına rağmen, ülkemizde geniş bir yayılış göstermektedir. 2016-2018 yılları arasında yapılan arazi çalışmaları ile Batman yöresinde tespit edilen V. peregusna örnekleri morfolojik olarak incelenmiştir. Kuyruklarının uç kısmında siyah bir bant bulundurması örneklerimizin V. p. syriaca alttürü ile benzerlik gösterdiğini ortaya koymaktadır. Aynı zamanda, bu çalışma ile türün dağılış sınırlarına da katkılar sunulmuştur.Öğe Distribution of indian crested porcupine hystrix indica (Kerr, 1792) (Mammalia: Rodentia) in Batman province(Batman Üniversitesi, 2016) Yürümez, Gökhan; Ulutürk, ServetIn this study, it is aimed to detect the statue of Hystrix indica (Kerr, 1792) in Batman province. H. indica (Indian crested porcupine) is placed under the category of “least concern” (LC) species in the IUCN Red List, however it is a near threatened (NT) rodent species in Turkey. Three Indian crested porcupines were observed in three different localities in Batman province. The bio-ecological properties and protection measures of H. indica, which was investigated by direct and indirect observation techniques between the years of 2014 and 2015 in the province of Batman, were recorded in this study.Öğe Geometric morphometrics comparation of two chromosomal forms (2n=52 and 56) of nannospalax ehrenbergi (Nehring 1898) from Southeast Region in Turkey(Batman Üniversitesi, 2016) Yürümez, Gökhan; Coşkun, YükselIn this study, 26 (13 ♀♀, 13 ♂♂) specimens of two chromosomal forms of Nannospalax ehrenbergi from Mardin and Siirt-Batman provinces were compared with using by geometric morphometrics to evaluate by taxonomically. According to the results of Relative Warp Analysis (RWA), Principal Component Analysis (PCA) and Canonical Variance Analysis (CVA), populations of 2n=52 (Mardin) and 2n=56 (Siirt-Batman) are different from each other by geometric morphometrics. Also according to the CVA, female and male populations’ skulls of 2n=56 (Siirt-Batman) showed that sexual dimorphism. Skulls of specimens are deposited at the Biology Department, Science Faculty, Dicle University, TurkeyÖğe Karyotypes of the Mole Rats, genus Nannospalax (Palmer, 1903) (Spalacidae: Rodentia) populations in eastern Anatolia, Turkey(Research Affairs of Ferdowsi University of Mashhad, 2012) Coşkun, Yüksel; Kaya, Alaettin; Ulutürk, Servet; Yürümez, Gökhan; Moradi, MohammadThe Spalacidae are Southeast European and East Mediterranean blind rodents, highly adapted for life underground. Their taxonomy needs a modern revision including chromosomal data as well as morphology. Mole rats of the family Spalacidae range over Turkey and approximately 30 karyotypes of Nannospalax complex inhabit. The diploid number of chromosome of Nannospalax ranges from 36 to 62. Also, fundamental number of chromosomal arms, NF values vary from 66 to 92 while the fundamental number of autosomal arms, NFa ranging from 62 to 88. Unfortunely, karyological studies of the Nannospalax populations on the territory of Turkey on the whole are far from being satisfactory. Karyological studies of this group may yield further chromosomal forms in Turkey, which has a wide range of climatic and biotic conditions and the boundaries of the distribution region of the known species might be determined. In this study, chromosomal forms of Nannospalax in East Anatolia (Erzurum, Kars and Ağrı province) were investigated. The materials of 16 specimens of Nannospalax were collected at 8 different localities in the region. Preparations of mitotic chromosomes were obtained from bone marrows by means of the general air-drying technique. Skins and skulls of specimens have been deposited at the Dicle University, Science Faculty Biology Department. We have identified two chromosomal forms of Nannospalax in East Anatolia of which have diploid chromosome numbers (2n) are 2n = 48 and 2n = 50Öğe A comparative morphological and karyological study on hedgehogs, erinaceus concolor and hemiechinus auritus (insectivora: mammalia) in Diyarbakir province(Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, 2012-02-09) Ulutürk, Servet; Coşkun, YükselIn this study, we examined the morphological and karyological characteristics of Hemiechinus auritus and Erinaceus concolor (4 male, 3 female) in Diyarbakır province. The karyotypes of E. concolor (2n = 48) and H. auritus (2n = 48) were found similar and but distinctly all the autosomal chromosomes of both species were determined to be biarmed in contrast to the some previously published accounts. There are obvious differences on the tooth roots that could be used in key to genera between Hemiechinus and Erinaceus are determined by the results of this study.Öğe Türkiye’den yeni Lutra lutra Linnaeus, 1758 kayıtları(ABADER, 2017-12-29) Ulutürk, Servet; Yürümez, GökhanDünyada 13 tür ile temsil edilen Mustelidae familyasına ait su samurunun bir türü Lutra lutra (Avrasya su samuru) ülkemizde bulunmaktadır. Durgun akarsularda, dere, çay, nehir ağızları ve göllerde yaşayan Lutra lutra, Palearktik bölgede geniş bir yayılış göstermektedir. 2013-2017 yılları arasında doğrudan ve dolaylı gözlem metodları ile yapılan bu çalışma ile IUCN kriterlerine göre NT (Near Threatened) kategorisinde yer alan Avrasya su samurunun ülkemizdeki dağılış alanlarına Ağrı, Batman, Düzce ve Van illerinden yeni kayıtlar eklenerek türün biyoekolojik ve dağılış sınırları bilgilerine katkı sunulmuştur.
