İzolösin türevi tetraamit bileşiklerinin jelleşme özelliklerinin incelenmesi

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2019-08-21

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Batman Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess
Attribution-ShareAlike 3.0 United States

Özet

Düşük molekül kütleli organik bileşiklerin gösterdiği jelleşme son zamanlarda oldukça ilgi çekmektedir. Jeller sıvı ya da katı maddelere benzer viskoelastik maddelerdir. Jelatörlerin bir araya gelmesindeki (self assembly) başlıca yürütücü kuvvetler; hidrojen bağı, π-π yığışması, van der Waals etkileşimleri, koordinasyon çekimleri, yük transfer etkileşimleri vs. gibi moleküler arası kovalent olmayan etkileşimlerdir. Bu kovalent olmayan etkileşimler, nano boşlukları olan supramoleküler yapıların oluşumuna neden olur. Sonradan, bu yapı içerisindeki nano boşluklara sıvı hapsedilmesiyle de jeller oluşur. Günlük yaşamda kontak lenslerin yanı sıra kozmetik endüstrisinde, saç jölelerinde, diş macunlarında, şampuan ve sabunlarda, kontrollü ilaç salınımında, sensörlerde, yiyecek üretiminde, fotoğrafçılıkta, boya gideriminde ve doku mühendisliğindeki potansiyel uygulamalarıyla en yararlı sistemler arasındadır. Düşük molekül kütleli jelatörler termal olarak geri dönüşümlü davranış gösterirler. Bu nedenle bu jelatörlerle sadece akademik açıdan ilgilenilmemiş, daha da önemli olarak pratik uygulamalarından ötürü de özel ilgi görmüştür. Örnek olarak düşük mol kütleli jelatörlerin denize dökülen ham petrol ve evsel mutfak yağ atıklarının giderilmesinde kullanımına yönelik çalışmalar literatürde mevcuttur. Bu çalışmada L-izolösinden sentezlenen iki adet düşük molekül kütleli tetraamit bileşik organojelatör olarak seçilmiştir. Jelleştirme sıvısı olarak ilaç ve kozmetik endüstrisinde kullanılan etil laurat, etil miristat, etil palmitat, izopropil laurat, izopropil miristat ve izopropil palmitat gibi farklı zincir uzunluklarına sahip yağ asidi esterleri biyouyumlu organik jelleştirici sıvılar olarak seçilmiştir. Bunun yanı sıra yaygın organik çözücüler olarak da ksilen, anisol, likit parafin, n-dodekan, 1-dekanol, dietilen glikol ve toluen seçilmiştir. Organojelatörlerin bu sıvılarla jelleşip jelleşmediği incelenip, minimum jelleşme konsantrasyonları tespit edilmiş olup, jellerin erime sıcaklıkları olan Tg değerleri belirlenerek jelleşme entalpisi olan ΔHg değerleri van’t Hoff bağıntısından bulunmuştur.
The gelation of low molecular weight organic compounds has recently been of interest. Gels are viscoelastic substances similar to liquids or solids. The main driving forces in the self-assembly of gelators are; hydrogen bonding , π- π aggregation, van der Waals interactions, coordination gradients, charge transfer interactions and so on intermolecular non-covalent interactions. These non-covalent interactions result in the formation of supramolecular structures with nano cavities. Subsequently, gels are formed by trapping liquid into the nano spaces in this structure. In addition to contact lenses in daily life, it is among the most useful systems with potential applications in cosmetic industry, hair gels, toothpastes, shampoos and soaps, controlled drug release, sensors, food production, photography, dye removal and tissue engineering. Low molar mass gelators exhibit thermaly reversible behavior. Therefore, these gelators were not only academically interested, but more importantly, they were of special interest due to their practical applications. For example, studies on the use of low mole mass gelators in the disposal of crude oil and domestic kitchen oil wastes poured into the sea are available in the literatüre. In this study, two low molecular mass tetraamide compounds synthesized from L-isoleucine were selected as organogelators. Fatty acid esters of different chain lengths such as ethly laurate, ethly myristate, ethly palmitate, isopropyl laurate, isopropyl myristate and isopropyl palmitate which are used in the pharmaceutial and cosmetic industries as gelling liquids. In addition, xylene, anisole, liquid paraffin, n-dodecane, 1-decanol, diethylene glycol and toluene have been selected as common organic solvents. It was examined whether the organojelators were gelled with these liquids and minimum gelling concentrations were determined. Tg values of the gels were determined and ΔHg values of gelling enthalpy were obtained from van’t Hoff correlation.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

Biyouyumlu Sıvılar, Düşük Molekül Kütleli Organojelatör, L-İzolösin, Organojel, Tetraamit Bileşikler, Biocompatible Liquids, Low Moleular Mass Organogelator, L-İsoleucine, Organogel, Tetraamide Compounds

Kaynak

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

Sayı

Künye

Ekmen, M. (2019). İzolösin türevi tetraamit bileşiklerinin jelleşme özelliklerinin incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Batman Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Batman.