5 sonuçlar
Arama Sonuçları
Listeleniyor 1 - 5 / 5
Öğe Van’da bir İngiliz Konsolos Vekili: Bertram Dickson’ın Taşnak Cemiyeti üzerine değerlendirmeleri(Ermeni Araştırmaları, 2020-04-30) Turan, OrhanXIX. yüzyılda sanayi inkılâbı sonucunda ortaya çıkan buhar gücünün gemilere uygulanması ile dünyanın kaderini etkileyen ticari, sosyal ve siyasi hareketlilik geniş Osmanlı coğrafyasını da etkilemiştir. 1838 tarihli Osmanlı-İngiliz Ticaret Sözleşmesi’nin getirdiği imtiyazların bir sonucu olarak Osmanlı idaresindeki önemli şehirlerde İngiliz konsoloslukları açılmıştır. Konsolosluklar kendi vatandaşları ve hükümetleri için faydalı olacaklarına inandıkları görev alanlarındaki yer ve halka ait ticari, sosyal ve siyasi değeri olan bütün bilgileri başkentlerine aktarmıştır. Bu çalışmada Van’da İngiliz Konsolos Yardımcısı ve Askerî Ataşe olarak görev yapmış olan Bertram Dickson tarafından Taşnak Cemiyeti’nin faaliyetleri hakkında kaleme alınan rapor değerlendirilmektedir. Mevcut raporu önemli kılan özellik ise II. Meşrutiyet’in ilânı öncesi ve sonrası bölgedeki gelişmeleri Taşnak Cemiyeti üzerinden değerlendirmesidir. Raporda; devrimci bir örgüt olarak nitelendirilen cemiyetin anayasanın tekrar yürürlüğe girmesinden sonraki politikalarına; kuruluş amacı ve finans kaynaklarına; ideolojisi ve coğrafyasına; “Büyük Ermenistan idealine”, Kürtlere bakışına; Van vilâyetinde yaşayan Ermeniler üzerindeki etkilerine; Hınçak Cemiyetinin gücünü kaybetmeye başlamasına ve Taşnak’ın önem kazanmasına; Rus Hükümeti ile ilişkileri ve Kafkasya’daki faaliyetlerine; Jön Türkler ile ilişkilerine ve Avrupalı güçlerin yardımlarına yer verilmiştir.Öğe Van Gölü Havzası Ortaçağ Türk Dönemi (12. yy- 15.yy) cami plân tipolojisi(Trakya Üniversitesi, 2019-11) Balta Avut, Hatice; Top, MehmetTürkiye coğrafyasının Doğu Anadolu bölgesinde yer alan Van Gölü Havzası; Van, Bitlis, Hakkâri ve Muş illerini kapsamaktadır. Bölge, tarihsel süreç ve kültürel miras açısından Urartu medeniyeti başta olmak üzere, tarih öncesi devirlerden başlayarak günümüze değin önemli birçok kültürel birikim ortaya koymuştur. Havzada bu dönemlerden kalma eserler önemli bir yer tutmaktadır. Özellikle bunlar cami, medrese, han, hamam, türbe, köprü ve diğer birçok dinsel ve sosyal amaçlı mimari eserler olup, bölgenin tekrar canlanışını gözler önüne sermektedir. Bölgedeki ilk cami örneklerinin Selçuklularla birlikte 12. yüzyıl ortalarından itibaren görülmeye başladığı anlaşılmaktadır. Selçuklu dönemiyle birlikte avlu, sahın, eyvan ve mihrap önü bölümü ya da kubbesi cami plan tipolojilerinin belirlenmesinde öne çıkmaktadır. Sahınlar enine ya da boyuna düzenlenebilmekte, avlu harimin ortasında veya kuzeyinde olabilmekte, eyvan daha çok avlu çevresinde dört eyvan düzenlemesi şeklinde karşımıza çıkmakta, mihrap önü bölümü ise çoğunlukla bir kubbe ile belirginleşmektedir. Bu unsurların cami içerisinde bulunuşları ve düzenlemelerine Van, Bitlis ve Muş ilinde yer alan örnekler, buna göre yeni bir tipoloji denemesi yapılarak değerlendirmeye tabi tutulacaktır. Bunların en önemlilerini Van Ulu Cami, Bitlis Ulu Cami, Adilcevaz Ulu Cami, Gevaş İzzettin Şir Cami, Muş Bulanık Esenlik Köyü Camisi ve Ahlat Emir Bayındır Cami oluşturmaktadır. Bu bildiri kapsamında, 12.-15. yüzyıllar arasında Van Gölü Havzası’nda inşa edilmiş olan camilerin plan ve mimari özellikleri verilerek üslup özellikleri ve tipolojik açıdan sınıflandırılması yapılacaktır. Aynı zamanda, Selçuklu Dönemi (Ahlatşahlar- Dilmaç Beyliği), İlhanlı Dönemi ve Akkoyunlu Beyliği Döneminden günümüze ulaşmış camilerin yerel, çevresel ve bölge dışındaki İslâm cami mimarisindeki oluşumlarla olan etkileşimleriyle bu camilerin Van Gölü Havzası’ndaki konumları üzerinde durulacaktır.Öğe 1836 (H. 1252) Tarihinde Van Eyalet merkezinin müslim nüfusu hakkında bir değerlendirme(Sosyal, Beşerî ve İdari Bilimler Dergisi, 2019-12) Gördeğir, Ercan; Baran, BüşraXIX. yüzyıl, Osmanlı Devleti’nde önemli reformların yapıldığı bir değişim ve dönüşüm çağıolmuştur. Bu yeniliklerden birisi de ülke genelindeki erkek nüfusun sayılıp kayıt altınaalınmasıdır. 1831 yılında II. Mahmut döneminde Osmanlı Devleti’nde modern anlamda ilk nüfussayımları yapılmıştır. Bu sayımlar sonucunda ülke genelinde yaşayan nüfus yapısının temelözelliklerini elde edebileceğimiz önemli tarihi belgeler ortaya çıkmıştır. Başbakanlık OsmanlıArşivinde NFS.d (Nüfüs Defterleri) koduyla muhafaza edilen bu belgeler Osmanlı Devleti’niniçtimai yapısı açısından önemli olduğu kadar, yerel anlamda da önemli bilgiler ihtiva etmektedir.Bu çalışmada Başbakanlık Osmanlı Arşivi’nde NFS.d koduyla, 2794 ve 2796 numarada kayıtlı“Van Vilayeti, Van sancağı, Gevaş, Karçıkan, Havasur, Vastan kazası Müslim defteri ve VanVilayeti, Van sancağı, Van (nefs) kasabası (mahalleler) kazası Müslim defteri” tanıtım vedeğerlendirmesi yapılmaya çalışılmıştırÖğe 238U and total radioactivity in drinking waters in Van province, Turkey(Taylor & Francis, 2014-04) Selçuk Zorer, Özlem; Dağ, BeşirAs part of the national survey to evaluate natural radioactivity in the environment, concentration levels of total radioactivity and natural uranium have been analysed in drinking water samples. A survey to study natural radioactivity in drinking waters was carried out in the Van province, East Turkey. Twenty-three samples of drinking water were collected in the Van province and analysed for total α, total β and 238U activity. The total α and total β activities were counted by using the α/β counter of the multi-detector low background system (PIC MPC-9604), and the 238U concentrations were determined by inductively coupled plasma-mass spectrometry (Thermo Scientific Element 2). The samples were categorised according to origin: tap, spring or mineral supply. The activity concentrations for total α were found to range from 0.002 to 0.030 Bq L−1 and for total β from 0.023 to 1.351 Bq L−1. Uranium concentrations ranging from 0.562 to 14.710 μg L−1 were observed in drinking waters. Following the World Health Organisation rules, all investigated waters can be used as drinking water.Öğe Destinasyon önem-memnuniyet analizi bağlamında Van’ı tercih eden İranlı turistler üzerine bir araştırma(Batman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2019-07-03) Karaca, Emre; Doğan, MustafaBu araştırmanın amacı, Van destinasyonunu ziyaret eden İranlı turistlerin önem algılamalarını ve destinasyon memnuniyet düzeylerini belirlemektir. Bu yolla elde edilen veriler doğrultusunda söz konusu destinasyonu ziyaret eden İranlıların beklentilerinin neler olduğu, hangi hususlara daha çok önem verdikleri belirlenmeye çalışılmıştır. Önem verilen hususlardan ne derece memnun kalındığı ya da kalınmadığı değerlendirilerek destinasyonun eksik ve aksak yönlerin belirlenmesi ve çözümler geliştirilip önerilerin sunulması amaçlanmıştır. Bu amaçla turistlerin destinasyona varmadan önce sahip oldukları önem algılamaları ve deneyimlemekte oldukları tatil sürecindeki memnuniyet düzeylerini araştıran birçok çalışma incelenmiştir. İlgili literatür araştırmasından elde edilen anket modeli destinasyona uyarlanmış ve o bölgedeki otel işletmelerinde uygulanmıştır. Yang (2003) tarafından geliştirilen Önem-Memnuniyet modeli ile sahada yapılan araştırma sonucunda edinilen bulgular yorumlanmıştır. İncelenen bulgular neticesinde, önem algılamalarının destinasyon memnuniyeti üzerine doğrudan etkisinin olduğu görülmüştür. Bir destinasyonda edinilen memnuniyet düzeyi ileriye dönük turist kararlarını olumu olumsuz etkilemektedir. Dolayısıyla turist beklentilerinin belirlenmesi ve bu doğrultuda hizmet sunumlarının şekillenmesi oldukça önemlidir. Van ilinde yapılan bu araştırma bu amaç doğrultusunda gerçekleştirilmiştir. Sorunsuz alanların da mevcut olduğu destinasyonda, geleceğe yönelik yapılacak turizm yatırımları dâhilinde dikkate alınması gereken ve üzerinde durulması gereken sosyal ve çevresel sorunların da olduğu saptanmıştır.
